جل الخالق : نقش ماه برای کره زمین، اگر ماه نبود!

چرخش ماه به دور زمین  و چرخش زمین به دور خورشید




لیبرایسون کره ماه در یک چرخش ماهانه

زمین شامل یک ماهواره طبیعی یعنی ماه است . تصور کنید اگر برای همیشه ماه را از دست بدهیم چه پیش آمد هایی رخ می دهد؟؟ اولین آثار نبود ماه را در عملکرد های ظاهری آن مشاهده خواهیم کرد مانند اثر بر زیبایی شب که این تأثیر شاید برای دانشمندان موقعیتی مناسب برای رصد کردن ستارگان بیشتر و سیارات کوچکتر دیگری از منظومه شمسی را فراهم می آورد. مسأله دیگر از بین رفتن جزر و مد های ماه است که باعث ایجاد تغییرات عمده در کشتیرانی خواهد بود.

در دوره جوانی زمین تمامی مواد معدنی که برای گسترش حیات در اقیانوس ها ضروری بود توسط جزر و مد های غول پیکر ازخشکی ها به کف اقیانوس های زمین داغ و جوان آورده می شد. جزر و مد هایی که ارتفاعشان هزاران بار از انواع امروزی بیشتر و تنها عامل آن نیز ماه بود و در آن زمان ماه 10 بار نزدیک تر از حالت فعلی خود به زمین بود. زمین در آن دوره 4 بار سریع تر به دور خود می چرخید و باعث می شد که آب اقیانوس ها هر دو ساعت به اندازه چند کیلومتر در خشکی پیش رود. البته این جزر و مد ها 1.3 برابر قدرت جزرومدهای امروزی را خواهد داشت. در نبود ماه انتقال مواد معدنی بسیار آهسته تر و بوسیله جریان رودها انجام می شد. عمل حل شدن مواد معدنی در آب اقیانوس ها صد ها میلیون سال به طول می انجامید و تکامل و حیات هم به همان اندازه به تأخیر می افتاد. فقدان ماه اثر حرکت تقدیمی را بسیار کاهش می داد. گرانش ماه مانند گرانش خورشید و سیارات باعث می شود که محور چرخشی زمین در مخروط خود در مدت 26 هزار سال زاویه ای حدود 47 درجه رسم کند. این تأثیر به حرکت تقدیمی زمین معروف شده است که اصلی ترین عامل آن وجود ماه در مدار زمین است. نزدیک ترین جسم به زمین ماه است و نیروی گرانشی هم متناسب با مجذور فاصله است. اگر ماه نبود حرکت تقدیمی زمین همچنان وجود داشت فقط زاویه رأس مخروط بسیار کوچک تر می شد.
ماه همچنین مسئول حرکت محوری زمین است. همان طور که انحراف در حرکت تقدیمی زمین در مدت 19 سال در نتیجه بعضی از ویژگی های حرکت ماه است ، حرکت محوری نیز در نبود ماه از بین می رود. همچنین اگر ماه وجود نداشت سرعت وزش باد ها بین 50 تا 150 مایل بر ثانیه بود که تحت تأثیر چرخش زمین به دور خودش ، با شدت صورت می گرفت. در نتیجه این باد ها ، انتقال حیات از خشکی ها به دریا ها بسیار مشکل می نمود . زمین لرزه های ایجاد شده در اثر این باد ها خیلی بزرگ و مداوم می شدند. در زمین بدون ماه حیاتی که شکل می گرفت این بود که موجودات می بایست همیشه در برابر باد و غبار مقاومت کنند و داشتن یک سپر محافظتی همانند لاک پشت الزامی بود !!!
وقتی ماه وجود نداشته باشد خسوف و کسوف و مهتابی نیز در کار نخواهد بود. شب های کاملاً تاریک موجب می شد که جانوران شب بیدار موفقیت کمتری در شکار بدست آورند و شاید هم ممکن بود باعث این شود که حیوانات در حس های دیگرشان تحول و رشد ایجاد گردد تا ضعف بینایی خود را جبران کنند.
فیزیولوژی حیات بر روی زمین در شبانه روز 24ساعت استو این امر را در ساعت بیولوژیکی موجودات می توان مشاهده کرد. این ساعت بیولوژیکی خواب ، بیداری ، خوراک و دیگر رفتار های روزانه را تحت کنترل دارد. اگر ما روزی 6 ساعت مواجه شویم قطعاً این هماهنگی و تنظیم به هم خواهد خورد. زندگی روی زمینی که ماه نداردو 4 بار سریعتر به دور خود می گردد ساعت بیولوژیکی بر پایه 6 ساعت خواهد بود  یعنی شما برای کار های روزانه در شبانه روز فقط 6 ساعت را خواهید داشت.

و در آخر اینکه ماه نخستین منعکس کننده امواج رادیویی در فضا است که به گسترش راه های استفاده از رادار کمک کرده است. این موج منعکس شده از سطح ماه اساس طرح دستگاه های ویژه ای هستند که برای تعیین محل خورشید و اغلب سیارات منظومه شمسی بکار می رود. وجود ماه برای توسعه سفر های فضایی بسیار با ارزش است چرا که بسیار از عملیات اصلی مربوط به هدایت سفینه در فضا در نزدیکی ماه انجام می شود و پیشرفت علمی و اکتشاف های فضایی بدون وجود  ماه بسیار  آهسته تر انجام خواهد شد.

لطفا ویدیو با موضوع " اگر ماه نبود زمین چه می شد" را  از لینک زیر دانلود نمایید.

لینک دانلود

منبع : http://iamblackboard.blogfa.com/ و https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%A7%D9%87 و http://www.tebyan.net

و http://www.edhat.com , http://film.tebyan.net