جل الخالق: انحراف محور زمین و پیدایش فصول

انحراف محور زمین باعث پیدایش فصول، تغییر طول روز و شب  و همچنین روشنایی و تاریکی  قطبین زمین  می شود.  این انحراف محور تصادفی نیست  و حساب و کتاب دارد. نقش تغییر فصول و تغییر طول روز  و شب در تشکیل حیات در کره زمین انکارناپذیر است. اگر فصل‌ها تشکیل نمی‌شد و هر منطقه‌ای روی زمین در تمام طول سال تغییری در وضعیت آب و هوایی‌اش ایجاد نمی‌شد بی‌شک در این حالت ، مسیر تحول و پیدایش حیات روی زمین خط دیگری را می‌پیمود و با شرایط امروز متفاوت بود. جل الخالق!

حرکت وضعی زمین

زمین در هر 24 ساعت یکبار به دور محوری که نسبت به سطح مدار آن زاویه 23 درجه 27 دقیقه تشکیل می‌دهد، می‌چرخد یعنی زمین هر 24 ساعت یک بار از غرب به شرق به دور خود می‌گردد، از این حرکت شب و روز حاصل می‌شود. به علت صلب بودن زمین ، سرعت خطی نقاط مختلف آن متناوب است بطوری که سرعت خطی زمین در استوا 465.7 متر در ثانیه و سرعت خطی آن در قطبین صفر است. در هر لحظه نیمی از زمین مقابل خورشید قرار می‌گیرد و نیمی دیگر تاریک است به این حرکت که به دور محور فرضی زمین است که از قطبین می‌گذرد حرکت وضعی می‌گویند. و به این قسمت از نیمه روشن زمین دایره عظیمه روشنایی نام نهاده‌اند.

تمایل محور زمین سبب می‌شود که در دو فصل زمستان و تابستان بخصوص دایره عظیمه روشنایی قسمتی از قطبین را شامل شود و طول شبانه روز در دو نیمکره شمالی و جنوبی و در فصول مختلف سال یکسان نباشد. زمین در هر ساعت 15 درجه به دور خورد می‌گردد طول هر روز از تقسیم زاویه بین طلوع و غروب خورشید به 15 بدست می‌آید. در اعتدالین طول شبانه روز با همدیگر برابر است. 

حرکت انتقالی زمین

زمین در هر 365 روز و 6 ساعت یکبار روی مدار بیضی شکلی که قطر بزرگ آن 930 میلیون کیلومتر طول دارد و خروج از مرکز آن 0.0167 است به دور خورشید می‌چرخد. سرعت حرکت انتقالی زمین تقریبا 108000 کیلومتر در ساعت است. تمایل محور زمین نسبت به مدار آن ، در طول حرکت انتقالی فصول را بوجود می‌آورد. مدار انتقالی زمین کاملا دایره نیست ، بلکه بیضوی است و خورشید در یکی از دو کانون آن قرار دارد. 

تاثیر حرکات زمین و تغییر فصول

اگر محور زمین کاملا بر مدار انتقالی عمود بود، تغییر فصول و تغییر طول شبانه روزی پیش نمی‌آمد ولی ثابت بودن جهت محوری و در نتیجه ثابت بودن زوایه تمایل محوری نسبت به مدار حرکت انتقالی سبب می‌گردد که در تابستان در نیمکره شمالی خورشید در حد مدار 23.5 شمالی یعنی مدار راس السرطان به حالت عمودی بتابد و دایره عظیم روشنایی قطب شمال را در بر گیرد ولی قطب جنوب در تاریکی به سر برد. در همین حال خورشید در نیمکره شمالی وسط روز در بالای افق ظاهر می‌شود و مقدار انرژی خورشیدی که به نیمکره شمالی می‌رسد بیشتر از نیمکره جنوبی است.

در زمستان در نیمکره شمالی وضع برعکس است. خورشید در اوج خود در حد مدار 23.5 جنوب خط استوا به حالت عمودی بر زمین می‌تابد. دایره عظیمه روشنایی قطب جنوب را روشن می‌کند و قطب شمال در تاریکی فرو می‌رود خورشید در نیمکره شمالی در افق پائین ظاهر می‌شود ولی در نیمکره جنوبی در افق بالاست. انرژی خورشیدی در این در این حال بیشتر به نیمکره جنوبی می‌رسد. مدار 23.5 نیمکره جنوبی را راس الجدی می‌گویند. 

تاثیر حرکات زمین بر تغییر طول شب و روز

در نیمکره شمالی و در فصل تابستان دایره عظیمه روشنایی از قطبین نمی‌گذارد و این دایره در عرصه‌های بالا بیش از 1800 طول کره زمین را روشن می‌کند، در نتیجه طول شب و روز در تابستان با همدیگر فرق می‌کند. چون طول ساعات هر روز در هر نقطه از تقسیم درجات دایره عظیمه روشنی آن روز و در آن مکان 150 بدست می‌آید، لذا در تابستان در نیمکره شمالی روز‌ها بلند و شبها کوتاه است.

در اواسط فصول پاییز و بهار (یا حد اعتدالین) به خاطر حفظ تمایل محوری زمین ، در ضمن حرکت انتقالی ، دایره عظیمه روشنایی از قطبین می‌گذرد، در نتیجه در هر دو نیمکره شمالی و جنوبی دایره عظیمه روشنایی ، در تمام عرضهای جغرافیایی تقریبا در وسط این دو فصل 180 زمین را در بر می‌گیرد و طول شبانه روز باهم مساوی و برابر 12 ساعت می‌شود. طول شبانه روز در مدت زمان حرکت وضعی و تعداد روزها در حرکت انتقالی یک سال همیشه ثابت نبوده است.

هیچ برگی در نیفتد از درخت

بی قضا و حکم آن سلطان بخت

منبع: http://daneshnameh.roshd.ir و http://bigbangpage.com/

-----------------------------------------------------------------------------------------------

اهدای عضو، اهدای زندگی

شما هم می توانید سفیر اهدای عضو شوید

با کلیک بر روی یکی از تصاویر زیر  اقدام نمایید:

www.ehda.center

www.ehda.sbmu.ac.ir

جل الخالق: نشانه های قدرت خدا - شگفتی های خورشید

نشانه های قدرت خدا - شگفتی های خورشید

جل الخالق ! چرا آسمان آبی وخورشید زرد است؟ چرا خورشید به هنگام غروب سرخ رنگ است؟

رنگ آسمان و خورشید از دید ناظر روی زمین :

رنگ آسمان ناشی از این واقعیت است که نور با ذراتی که به آن ها برخورد می کند (در این مورد ، مولکول های گازی که جو زمین را تشکیل می دهند) بر هم کنش دارد. اثر این فرایند ، به نام پراکندگی ، بر نوری که بر ذره برخورد می کند این است که جذب می شود و سپس در تمام جهات باز می تابد.

دو عامل ، طول موج نور و اندازه ذره ای که نور با آن برخورد می کند ، در این فرایند دخالت دارند. بنابر قانون پراکندگی ریلی ، اگر اندازه ذره کمتر از طول موج های نور مرئی باشد ، آن ذره به طور بسیار گزینشی عمل خواهد کرد ، یعنی طول موج های کوتاه تر را بهتر و بیشتر از طول موج های بلندتر پراکنده می کند. تمام رنگ های نور تا حدی پراکنده می شوند ، اما مولکول های جو زمین (که ابعادشان کوچک تر از طول موج نور آبی است) نور آبی را بیشتر از نور سبز ، زرد یا قرمز پراکنده می کنند. در این صورت اگر به مجموعه ای از مولکول ها که مستقیما در امتداد خورشید قرار دارند نگاه کنیم ، خورشید را اندکی قرمز می بینیم ، اما اگر همان مجموعه ذرات را از پهلو نگاه کنیم ، نوری را خواهیم دید که آن مجموعه پراکنده کرده است (که عمدتا نور آبی است)

غروب سرخ رنگ نتیجه دیگری از پراکندگی است. به هنگام غروب که خورشید ظاهرا به طرف افق حرکت می کند ، نور آن باید از مواد بیشتری که جو را تشکیل می دهند بگذرد. در این حال ، چون مولکول های موجود در جو نور آبی را بیشتر از نور های دیگر پراکنده می کنند ، رنگ هایی که در امتداد خط دید ما در جو نفوذ می کند ، رنگ آبی کمتری دارند ، از این رو ما رنگ هایی را که مایه سرخ آن ها بیشتر است می بینیم. بنابر

پدیده هایی را که فلق و شفق می نامیم نتیجه پراکندگی نور به وسیله ی مولکول های موجود جو است, ماه، بر خلاف زمین فاقد جو است و بنابراین آسمان آن رنگ ندارد و بهتر است که بگوییم سیاه است. وقتی خورشید در هر جایی از سطح ماه غروب کند آنجا بلافاصله تاریک می شود و این تغییر با افت شدید دما همراه است.

رنگ آسمان از دید ناظری در خارج از جو  زمین :

تاریکی شدیدی اغلب اجزای کیهان را پوشانده است و لایه روشنی بخش روز،کمربند بسیار باریکی است که ضخامت آن از سطح دریا تنها دویست کیلومتر (در محدوده جو زمین) می باشد.این کمربند،نیمکره رو به خورشید زمین را می پوشاند و باسرعتی معادل میانگین سرعت چرخش زمین به دور محور خود در مقابل خورشید حرکت می کند. به محض عبور از این لایه باریک (جو)  به سمت آسمان،خورشید به صورت قرصی آبی و کم رنگ در صفحه ای بسیار سیاه به نظر می آید.همچنانکه ستارگان به صورت نقاط آبی کم رنگ نمایان شده و به سختی قابل مشاهده می باشند.

بر عکس زمین، ماه جو ندارد و بنابراین رنگ ندارد. آسمانش کاملا سیاه است. زمانی که خورشید در محلی از ماه غروب می کند، همراه با افت شدیدی در دما همه جا تقریبا فورا تاریک می شود.

آسمان ماه به هنگامی که ماه روبه خورشید است سیاه است! و آبی نیست!

برای دانلود ویدیو در خصوص رنگ آسمان و خورشید از لینک ذیل استفاده نمایید:

هو الّذی جعل الشمس ضیاء و القمر نورا
اوست کسى که خورشید را روشنایى بخشید و ماه را تابان کرد.

منابع : http://sarisky.ir و http://bigbangpage.com وhttp://scienceblogs.com وhttp://scienceblogs.com و http://kaheel7.com

-----------------------------------------------------------------------------------------------

اهدای عضو، اهدای زندگی

شما هم می توانید سفیر اهدای عضو شوید

با کلیک بر روی یکی از تصاویر زیر  اقدام نمایید:

www.ehda.center

www.ehda.sbmu.ac.ir