جل الخالق : نقش ماه برای کره زمین، اگر ماه نبود!

چرخش ماه به دور زمین  و چرخش زمین به دور خورشید




لیبرایسون کره ماه در یک چرخش ماهانه

زمین شامل یک ماهواره طبیعی یعنی ماه است . تصور کنید اگر برای همیشه ماه را از دست بدهیم چه پیش آمد هایی رخ می دهد؟؟ اولین آثار نبود ماه را در عملکرد های ظاهری آن مشاهده خواهیم کرد مانند اثر بر زیبایی شب که این تأثیر شاید برای دانشمندان موقعیتی مناسب برای رصد کردن ستارگان بیشتر و سیارات کوچکتر دیگری از منظومه شمسی را فراهم می آورد. مسأله دیگر از بین رفتن جزر و مد های ماه است که باعث ایجاد تغییرات عمده در کشتیرانی خواهد بود.

در دوره جوانی زمین تمامی مواد معدنی که برای گسترش حیات در اقیانوس ها ضروری بود توسط جزر و مد های غول پیکر ازخشکی ها به کف اقیانوس های زمین داغ و جوان آورده می شد. جزر و مد هایی که ارتفاعشان هزاران بار از انواع امروزی بیشتر و تنها عامل آن نیز ماه بود و در آن زمان ماه 10 بار نزدیک تر از حالت فعلی خود به زمین بود. زمین در آن دوره 4 بار سریع تر به دور خود می چرخید و باعث می شد که آب اقیانوس ها هر دو ساعت به اندازه چند کیلومتر در خشکی پیش رود. البته این جزر و مد ها 1.3 برابر قدرت جزرومدهای امروزی را خواهد داشت. در نبود ماه انتقال مواد معدنی بسیار آهسته تر و بوسیله جریان رودها انجام می شد. عمل حل شدن مواد معدنی در آب اقیانوس ها صد ها میلیون سال به طول می انجامید و تکامل و حیات هم به همان اندازه به تأخیر می افتاد. فقدان ماه اثر حرکت تقدیمی را بسیار کاهش می داد. گرانش ماه مانند گرانش خورشید و سیارات باعث می شود که محور چرخشی زمین در مخروط خود در مدت 26 هزار سال زاویه ای حدود 47 درجه رسم کند. این تأثیر به حرکت تقدیمی زمین معروف شده است که اصلی ترین عامل آن وجود ماه در مدار زمین است. نزدیک ترین جسم به زمین ماه است و نیروی گرانشی هم متناسب با مجذور فاصله است. اگر ماه نبود حرکت تقدیمی زمین همچنان وجود داشت فقط زاویه رأس مخروط بسیار کوچک تر می شد.
ماه همچنین مسئول حرکت محوری زمین است. همان طور که انحراف در حرکت تقدیمی زمین در مدت 19 سال در نتیجه بعضی از ویژگی های حرکت ماه است ، حرکت محوری نیز در نبود ماه از بین می رود. همچنین اگر ماه وجود نداشت سرعت وزش باد ها بین 50 تا 150 مایل بر ثانیه بود که تحت تأثیر چرخش زمین به دور خودش ، با شدت صورت می گرفت. در نتیجه این باد ها ، انتقال حیات از خشکی ها به دریا ها بسیار مشکل می نمود . زمین لرزه های ایجاد شده در اثر این باد ها خیلی بزرگ و مداوم می شدند. در زمین بدون ماه حیاتی که شکل می گرفت این بود که موجودات می بایست همیشه در برابر باد و غبار مقاومت کنند و داشتن یک سپر محافظتی همانند لاک پشت الزامی بود !!!
وقتی ماه وجود نداشته باشد خسوف و کسوف و مهتابی نیز در کار نخواهد بود. شب های کاملاً تاریک موجب می شد که جانوران شب بیدار موفقیت کمتری در شکار بدست آورند و شاید هم ممکن بود باعث این شود که حیوانات در حس های دیگرشان تحول و رشد ایجاد گردد تا ضعف بینایی خود را جبران کنند.
فیزیولوژی حیات بر روی زمین در شبانه روز 24ساعت استو این امر را در ساعت بیولوژیکی موجودات می توان مشاهده کرد. این ساعت بیولوژیکی خواب ، بیداری ، خوراک و دیگر رفتار های روزانه را تحت کنترل دارد. اگر ما روزی 6 ساعت مواجه شویم قطعاً این هماهنگی و تنظیم به هم خواهد خورد. زندگی روی زمینی که ماه نداردو 4 بار سریعتر به دور خود می گردد ساعت بیولوژیکی بر پایه 6 ساعت خواهد بود  یعنی شما برای کار های روزانه در شبانه روز فقط 6 ساعت را خواهید داشت.

و در آخر اینکه ماه نخستین منعکس کننده امواج رادیویی در فضا است که به گسترش راه های استفاده از رادار کمک کرده است. این موج منعکس شده از سطح ماه اساس طرح دستگاه های ویژه ای هستند که برای تعیین محل خورشید و اغلب سیارات منظومه شمسی بکار می رود. وجود ماه برای توسعه سفر های فضایی بسیار با ارزش است چرا که بسیار از عملیات اصلی مربوط به هدایت سفینه در فضا در نزدیکی ماه انجام می شود و پیشرفت علمی و اکتشاف های فضایی بدون وجود  ماه بسیار  آهسته تر انجام خواهد شد.

لطفا ویدیو با موضوع " اگر ماه نبود زمین چه می شد" را  از لینک زیر دانلود نمایید.

لینک دانلود

منبع : http://iamblackboard.blogfa.com/ و https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%A7%D9%87 و http://www.tebyan.net

و http://www.edhat.com , http://film.tebyan.net

جل الخالق : سیر در جهان هستی : از دنیای کوچک تا دنیای بزرگ

 پاورپوینت با عنوان "دنیای کوچک تا دنیای بزرگ" را دانلود و مطالعه فرمایید و به صورت مصور در جهان هستی سیر نمایید و به عظمت خالق یکتا پی ببرید! جل الخالق! فتبارک الله احسن الخالقین! سبحان الله! الله اکبر!

لینک دانلود : سیر در جهان هستی

شروع سفر به جهان بزرگ

کهکشان راه شیری ما در حومه ابر خوشه لانیکیا قرار دارد که برای اولین بار با استفاده از تکینک های جدید، نقشه برداری شده است.  ابرخوشه لانیکیا که در زبان هاوایی به معنای آسمان بیکران است، 520 میلیون سال نوری قطر دارد و جرمی معادل یکصد میلیون میلیارد خورشید دارد، این گستره شامل 100 هزار کهکشان در همه جهات است. مطالعات جدید نقش جذب کنندگی بزرگ یک نقطه کانونی گرانشی، در فضای میان ستاره‌ای را نشان می‌دهد که بر حرکت کهکشان های محلی ما و دیگر خوشه‌های کیهانی تاثیر می گذارد.
تعداد ابر خوشه های عالم ۱۰ میلیون  تخمین زده شده است. ابر خوشه ها یا خوشه های کهکشانی بزرگترین ساختارهای شناخته شده گیتی هستند.بزرگترین ابرخوشه ها 100 مگاپارسک یا حتی بیشتر طول داشته وجرمشان نیز به حدود ده هزار میلیارد برابر جرم خورشید می رسد.

شروع سفر به جهان کوچک

منبع: www.zanjansadra.ir و www.salmanpress.ir

درک عظمت خالق یکتا با تفکر در اینکه جهان ما چقدر بزرگ است ؟

درک عظمت جهان!

شبها ما به آسمان نگاه می کنیم و فکر می کنیم وقتی صحبت از ستاره ها و کهکشانهای دوردست می شود همین هایی هست که می بینیم، در حالی که این ستارگان ، ستاره های کهکشان راه شیری هستند که تنها ما بخش کوچکی از آنها رو می توانیم ببینیم....
هرگز ممکن نیست که ما بتوانیم  یک تصویر واقعی از بزرگی جهان ، در ذهن خود تجسم کنیم. ما نه تنها نمی دانیم جهان چقدر بزرگ است ، بلکه تصور بزرگی آن را هم نمی توانیم بکنیم....

عظمت کره زمین:

شعاع کره زمین  6371  کیلومتر است. اگر جاده ای فرضی و خیالی  از سطح زمین تا مرکز آن در نظر بگیریم و با خودرویی با سرعت 120 کیلومتر درساعت بدون وقفه حرکت نماییم، حدود 53 ساعت بعد به مرکز زمین می رسیم و اگر به مسیر خود ادامه دهیم بعد از 106 ساعت به سطح زمین در نقطه مقابل خواهیم رسید.
محیط کره زمین در استوا  40075 کیلومتر  است. اگر جاده ای فرضی در محیط استوای کره زمین در نظر بگیریم و و با خودرویی با سرعت 120 کیلومتر درساعت بدون وقفه حرکت نماییم، بعد از حدود 14 روز زمین را دور خواهیم زد.
سرعت چرخش زمین به دور خودش 1674 کیلومتر در ساعت (465 متر در ثانیه) است.
سرعت چرخش زمین به دور خورشید 108000 کیلومتر در ساعت  (30 کیلومتر در ثانیه) است.
 عمر کره زمین  بیش از 4.5 میلیارد سال است. اگر این عدد را با عمر متوسط 78 ساله انسان قیاس نماییم، نسبت عمر انسان به عمر کره زمین مشابه یک چشم به هم زدن است!
تعداد موجودات زنده روی کره زمین : تخمین زنده می شود بیش از 8 میلیون گونه موجود زنده در روی کره زمین زندگی می کند که فقط حدود 1.2 میلیون گونه آن برای بشر شناخته شده است. انسان فقط یک گونه از این 8 میلیون گونه موجود زنده است که  جمعیت این گونه حدود 8 میلیارد نفر می باشد.

 عظمت خورشید (شمس) :

این ستاره که قطری نزدیک به 1392000 کیلومتر دارد سرچشمهٔ اصلی نور، انرژی، گرما و زندگی بر روی زمین است. قطر خورشید نزدیک به 109 برابر قطر زمین و جرم آن 330 هزار برابر جرم زمین است. فاصلهٔ متوسط خورشید از زمین نزدیک به 150 میلیون کیلومتر است.
اگر جاده ای فرضی و خیالی بین زمین و خورشید  در نظر بگیریم  و با خودرویی با سرعت 120 کیلومتر درساعت بدون وقفه از زمین حرکت نماییم، بعد  از 142 سال به خورشید خواهیم رسید!  اگر با سریعترین موشک فضایی ساخته بشر با سرعت 100000 کیلومتر در ساعت این مسیر را طی نماییم این سفر خیالی حدود 63 روز طول خواهد کشید. این در حالیست که نور با سرعت شگفت انگیز 300000 کیلومتر در ثانیه  مسیر خورشید تا زمین را در 8 دقیقه و 19 ثانیه طی می نماید.
فاصله ماه تا زمین نیز حدود 385000 کیلومتر است. اگر جاده ای فرضی بین زمین و کره ماه در نظر بگیریم  و با خودرویی با سرعت 120 کیلومتر درساعت بدون وقفه از زمین حرکت نماییم، بعد  از 133 روزبه ماه خواهیم رسید. با موشک فضایی با سرعت 100000 کیلومتر در ساعت نیز حدود 4 ساعت زمان لازم است تا از زمین به ماه برسیم. این در حالیست که نور این مسیر را  در 1.2 ثانیه طی می نماید.
پس نوری که از خورشید به ماه رسیده و به زمین منعکس می شود مسافت حدود 150 میلیون کیلومتر را در 8 دقیقه و 19 ثانیه تا ماه طی کرده و در زمان حدود 1 ثانیه فاصله ماه تا زمین را طی نموده است!

 عظمت منظومه شمسی:

منظومه شمسی، سامانه‌ای دربرگیرنده ی یک ستاره به نام خورشید و اجرام آسمانی است که در مدارهایی پیرامون آن می‌گردند. سامانهٔ خورشیدی دارای هشت سیاره (تیر، ناهید، زمین، مریخ، مشتری، زحل، اورانوس و نپتون) و پنج سیارهٔ کوتوله (سرس، پلوتو، هائومیا، ماکی‌ماکی و اریس) است. در این منظومه 173 قمر وجود دارد. سامانهٔ خورشیدی تا جایی گسترش می‌یابد که دیگر تحت تأثیر خورشید (نفوذ نور خورشید، گرانش خورشیدی، میدان مغناطیسی خورشید و بادهای خورشیدی) نباشد. این سامانه در بازوی شکارچی، کهکشان راه شیری واقع‌شده و 25000 سال نوری از مرکز کهکشانی و کنارهٔ کهکشان فاصله دارد.

 عظمت کهکشان راه شیری:

قبل بررسی عظمت کهکشان راه شیری مفهوم سال نوری تعریف شود:
سال نوری طبق تعریف برابر است با مسافتی که نور در خلاء در مدت یک سال طی می‌کند.یک سال برابر است با 365.25 روز که هر روز معادل 86400 ثانیه می‌باشد، که با احتساب تعریف سرعت نور به مقدار  299792458 متر بر ثانیه (تقریبا 300000 کیلومتر در ثانیه) مقدار مسافت سال نوری معادل    1015 * 9.461 متر یا 9461 میلیارد کیلومتر خواهد بود.فاصله زمین تا خورشید که توسط نور فقط در حدود 8 دقیقه طی می شود، برابر  0.000016 سال نوری است.
کهکشان راه شیری بین 100 هزار تا 180 هزار سال نوری قطر دارد و ضخامت آن به طور میانگین 2000سال نوری تخمین زده می شود. تخمین زده شده که کهکشان راه شیری 200 میلیارد( و یا احتمالا بالای ۴۰۰ میلیارد) ستاره دارد. خورشید فقط یکی از این میلیاردها ستاره کهکشان راه شیری است.
نزدیکترین ستاره به زمین بعد از خورشید در کهکشان راه شیری ، ستاره ای با نام پروکسیما_قنطورس است. این ستاره 40500 میلیارد کیلومتر از زمین فاصله داره به عبارت دیگر حدود 4 سال نوری.  اگر ما با سرعت نور حرکت کنیم بعد از 4 سال به این ستاره خواهیم رسید! و اگر بخواهیم دوباره به زمین برگردیم 4 سال دیگر زمان خواهد برد! پس سفر به نزدیکترین ستاره بدون توقف با سرعت نور ، 8 سال زمان خواهد گرفت. اگر با سریعترین موشک فضایی ساخته بشر با سرعت 100000 کیلومتر در ساعت این مسیر را طی نماییم این سفر خیالی حدود 46000 سال طول خواهد کشید! جل الخالق! درک این اعداد و ارقام برای تفکر در عظمت جهان انسان را شگفت زده و متحیر می نماید!

کهکشان راه شیری

این تصویر ساخته شده که کل کهکشان راه شیری را نشان می دهد بهترین راه برای پی بردن به عظمت هستی است. خورشید فقط یکی از میلیاردها ستاره موجود در کهکشان راه شیری است. دایره زرد رنگی که می بینید محدوده ستاره هایی از کهکشان راه شیری است که تا بحال بدون در اختیار داشتن تلسکوپ در آسمان رویت شده است.

کهکشان راه شیری فقط ذره ای از ابرخوشه لانیکیا :

 کهکشان راه شیری ما در حومه ابر خوشه لانیکیا قرار دارد که برای اولین بار با استفاده از تکینک های جدید، نقشه برداری شده است.  ابرخوشه لانیکیا که در زبان هاوایی به معنای آسمان بیکران است، 520 میلیون سال نوری قطر دارد و جرمی معادل یکصد میلیون میلیارد خورشید دارد، این گستره شامل 100 هزار کهکشان در همه جهات است. مطالعات جدید نقش جذب کنندگی بزرگ یک نقطه کانونی گرانشی، در فضای میان ستاره‌ای را نشان می‌دهد که بر حرکت کهکشان های محلی ما و دیگر خوشه‌های کیهانی تاثیر می گذارد.

کهکشان راه شیری ذره ای از ابرخوشه لانیکیا

 ابرخوشه لانیکیا فقط یکی از 10 میلیون ابرخوشه های عالم :

تعداد ابر خوشه های عالم ۱۰ میلیون  تخمین زده شده است. ابر خوشه ها یا خوشه های کهکشانی بزرگترین ساختارهای شناخته شده گیتی هستند.بزرگترین ابرخوشه ها 100 مگاپارسک یا حتی بیشتر طول داشته وجرمشان نیز به حدود ده هزار میلیارد برابر جرم خورشید می رسد.

دورترین کهکشان کشف شده :

 تلسکوپ های فضایی هابل و اسپیتزر ناسا موفق به کشف دورترین کهکشان در محدوده شناخته شده جهان هستی شدند. این کهکشان تقریبا 13.3 میلیارد سال نوری با ما فاصله دارد و نور آن 13.3 میلیارد سال سفر کرده تا به زمین برسد. به گفته ناسا، با توجه به سرعت نور در فضا، آنچه که اکنون ما از زمین می بینیم، متعلق به زمانی است که دنیا تنها ۴۲۰ میلیون سال سن داشته است. شاید جالب باشد بدانید که سن فعلی جهان حدود 13.75 میلیارد سال است.

جل الخالق *   الله اکبر *  الحمدالله  *  سبحان الله
فتبارک الله احسن الخالقین

فَلا أُقْسِمُ بِمَواقِعِ النُّجُومِ * وَ إِنَّهُ لَقَسَمٌ لَوْ تَعْلَمُونَ عَظِیمٌ

سوگند به جایگاه ستارگان، و محل طلوع و غروب آنها*و این سوگندى است بسیار بزرگ اگر بدانید

منبع : http://majholat.blogfa.com و  http://www.isaveearth.org وhttps://fa.wikipedia.org و http://www.yjc.ir و http://www.haftaseman.ir و http://www.asriran.com/ و http://www.imamhussain.org

-----------------------------------------------------------------------------------------------

اهدای عضو، اهدای زندگی

شما هم می توانید سفیر اهدای عضو شوید

با کلیک بر روی یکی از تصاویر زیر  اقدام نمایید:

www.ehda.center

www.ehda.sbmu.ac.ir