جل الخالق: روز و شب زمین از ایستگاه فضایی بین المللی

فضای بیکران در خارج از زمین چه در روز زمین و چه در شب زمین تاریک است و  به هنگام روز، بخشی از کره زمین که رو به خورشید است به دلیل ورود نور به لایه جو و انتشار نور روشن می شود. چنین انتشار نوری در خارج از جو کره زمین وجود ندارد و لذا آسمان بیکران از دید ناظر خارج از جو همواره تاریک است. از دید ناظر خارج جو، خورشید مشابه قرص ماه رویت می شود.

خورشید از دید ناظر خارج از جو کره زمین

خورشید از دید ناظر داخل جو کره زمین

جل الخالق ! چرا آسمان آبی وخورشید زرد است؟ چرا خورشید به هنگام غروب سرخ رنگ است؟

رنگ آسمان و خورشید از دید ناظر روی زمین :

رنگ آسمان ناشی از این واقعیت است که نور با ذراتی که به آن ها برخورد می کند (در این مورد ، مولکول های گازی که جو زمین را تشکیل می دهند) بر هم کنش دارد. اثر این فرایند ، به نام پراکندگی ، بر نوری که بر ذره برخورد می کند این است که جذب می شود و سپس در تمام جهات باز می تابد.

دو عامل ، طول موج نور و اندازه ذره ای که نور با آن برخورد می کند ، در این فرایند دخالت دارند. بنابر قانون پراکندگی ریلی ، اگر اندازه ذره کمتر از طول موج های نور مرئی باشد ، آن ذره به طور بسیار گزینشی عمل خواهد کرد ، یعنی طول موج های کوتاه تر را بهتر و بیشتر از طول موج های بلندتر پراکنده می کند. تمام رنگ های نور تا حدی پراکنده می شوند ، اما مولکول های جو زمین (که ابعادشان کوچک تر از طول موج نور آبی است) نور آبی را بیشتر از نور سبز ، زرد یا قرمز پراکنده می کنند. در این صورت اگر به مجموعه ای از مولکول ها که مستقیما در امتداد خورشید قرار دارند نگاه کنیم ، خورشید را اندکی قرمز می بینیم ، اما اگر همان مجموعه ذرات را از پهلو نگاه کنیم ، نوری را خواهیم دید که آن مجموعه پراکنده کرده است (که عمدتا نور آبی است)

غروب سرخ رنگ نتیجه دیگری از پراکندگی است. به هنگام غروب که خورشید ظاهرا به طرف افق حرکت می کند ، نور آن باید از مواد بیشتری که جو را تشکیل می دهند بگذرد. در این حال ، چون مولکول های موجود در جو نور آبی را بیشتر از نور های دیگر پراکنده می کنند ، رنگ هایی که در امتداد خط دید ما در جو نفوذ می کند ، رنگ آبی کمتری دارند ، از این رو ما رنگ هایی را که مایه سرخ آن ها بیشتر است می بینیم. بنابر

پدیده هایی را که فلق و شفق می نامیم نتیجه پراکندگی نور به وسیله ی مولکول های موجود جو است, ماه، بر خلاف زمین فاقد جو است و بنابراین آسمان آن رنگ ندارد و بهتر است که بگوییم سیاه است. وقتی خورشید در هر جایی از سطح ماه غروب کند آنجا بلافاصله تاریک می شود و این تغییر با افت شدید دما همراه است.

رنگ آسمان از دید ناظری در خارج از جو  زمین :

تاریکی شدیدی اغلب اجزای کیهان را پوشانده است و لایه روشنی بخش روز،کمربند بسیار باریکی است که ضخامت آن از سطح دریا تنها دویست کیلومتر (در محدوده جو زمین) می باشد.این کمربند،نیمکره رو به خورشید زمین را می پوشاند و باسرعتی معادل میانگین سرعت چرخش زمین به دور محور خود در مقابل خورشید حرکت می کند. به محض عبور از این لایه باریک (جو)  به سمت آسمان،خورشید به صورت قرصی آبی و کم رنگ در صفحه ای بسیار سیاه به نظر می آید.همچنانکه ستارگان به صورت نقاط آبی کم رنگ نمایان شده و به سختی قابل مشاهده می باشند.

بر عکس زمین، ماه جو ندارد و بنابراین رنگ ندارد. آسمانش کاملا سیاه است. زمانی که خورشید در محلی از ماه غروب می کند، همراه با افت شدیدی در دما همه جا تقریبا فورا تاریک می شود.

آسمان ماه به هنگامی که ماه روبه خورشید است سیاه است! و آبی نیست!

برای دانلود ویدیو در خصوص رنگ آسمان و خورشید از لینک ذیل استفاده نمایید:

هو الّذی جعل الشمس ضیاء و القمر نورا
اوست کسى که خورشید را روشنایى بخشید و ماه را تابان کرد.

منابع : http://sarisky.ir و http://bigbangpage.com وhttp://scienceblogs.com وhttp://scienceblogs.com و http://kaheel7.com

-----------------------------------------------------------------------------------------------

اهدای عضو، اهدای زندگی

شما هم می توانید سفیر اهدای عضو شوید

با کلیک بر روی یکی از تصاویر زیر  اقدام نمایید:

www.ehda.center

www.ehda.sbmu.ac.ir